Lo Parlar de Gavaldan

Lo Gavaldanés es lo parlar de Gavaldan, país que correspond gaireben al despartament de Losèra. Coma totis los dialèctes o jos-dialèctes, sa definicion e son espandiment son arbitraris e cambian d'autor a autor. Foguèt estudiat pregondament per Carles Camprós dins doas òbras "Essai de géographie linguistique du Gévaudan" e "Étude syntaxique des parlers gévaudanais". Se considèra que lo parlar "tipic" del gavaldanés es lo de Mende.Tendéncias dialectalas dins los parlars de Losera.

· Palatalizacion dels grops latins CA e GA e del -qui- en ch-, j- e -schi- sus la màger part del domeni. La chabra, lo jal, l'eschina. (= Nòrd occitan)

· Transformacion de la -l- intervocalica en -g- o -r-. Lo soguelh, l'aga de l'agla.
· Casuda o vocalizacion de la -l finala provenent de -l- intervocalica latina simpla: l'ostà o l'ostau.
· Prononciacion /b/ de la v- (= lengadocian)
· Manten dels grops SC, ST e SP (=lengadocian)
· Manten de las oclusivas finalas (=lengadocian)
· Manten de la -s finala (=lengadocian)
· Assordiment de la -a- en /ɔ/ d'un biais mai sistematic a l'oèst que non pas a l'èst (=lengadocian septentrional)
· Manten dels diftongs e triftongs (=lengadocian)
· Finala en /'jɔ/ pels noms de mestièr: lo fornièr /lu fur'njɔ/.
· Primièra persona en -e (chante)
· Morfologia particulara del preterit ("L'òme chantèt" mas "Nosautres chantessiam").
Lo Gavaldanés es donc un parlar que ten la caracteristica que definís lo Nòrd-Occitan, la palatalizacion dels grops CA e GA, e a l'encòp las del "lengadocian central". Sa classifacion n'es donc complicada, mas es considerat generalament, a causa de son conservatisme, coma un parlar lengadocian.